تحقیق حاضر بر این فرضیه استوار است که مقررات‌زدایی به عنوان یک عامل تغییر یا متغیر مستقل بر ساختار سازمانی شرکت‌های بیمه به عنوان یک متغیر وابسته تأثیر دارد. یافته‌های تحقیق، حاصل مطالعه‌ای است که با توجه به دیدگاه‌های 168 نفر از کلیه مدیران و معاونین شعبه‌های مرکزی شرکت‌های بیمه خصوصی تهران با حداقل 5 سال سابقه فعالیت بیمه‌ای صورت گرفته است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از فرایند تجزیه‌وتحلیل ساختارهای کواریانس (مدل‌سازی معادلات ساختاری) و تحلیل عاملی تأییدی انجام شده و از آزمون پارامتریک مقایسه گروه‌های همبسته استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که پس از مقررات‌زدایی، ساختار سازمانی شرکت‌های بیمه تغییر خواهد کرد و از رسمیت و تمرکز بیشتری برخوردار خواهد شد. در واقع پس از مقررات‌زدایی، ساختار سازمانی شرکت‌های بیمه مکانیکی‌تر می‌شود.
)